پاتوق فرزانگان
" در کلاس اخترفیزیکمان، یک بار دانش آموزی پرسید: "چرا ما اینجا هستیم؟" جواب همان قدر برای ما جالب بود که برای کلاس بود: ما اینجاییم چون، 13.7 میلیارد سال پیش، جهان از خلا انرژی گرفت تا مقادیر زیادی ماده و پادماده به تعداد تقریبا مساوی تولید کند. بیشتر آنها نابود شدند و جهان را از فوتون ها پر کردند. کمتر از یک قسمت در یک میلیارد باقی ماندند تا پروتون ها و نوترون ها و سپس هیدروژن و هلیم را تولید کنند گه بیشترِ هر چه هست را تشکیل می دهند. قسمتی از این هیدروژن و هلیم رمبش کردند تا اولین نسل ستاره های سنگین را بوجود آورند، که درون آتش هسته ای مرکزشان اولین دسته ی عناصر سنگین را تولید کردند. این ستاره ها منفجر شدند و ابرهای میان ستاره ای را غنی کردند که نسل بعدی ستاره ها را بوجود می آورد. در نهایت، در حدود 4.6 میلیون سال پیش، یک ابر مشخص در یک کهکشان مشخص در خود فرو ریخت تا خورشید ما و منظومه ی شمسی اش را تشکیل دهد. حیات در سومین سیاره بر پایه ی هیدروژن، کربن، نیتروژن، اکسیژن و بقیه ی عناصری که در ابر پیش ستاره پیدا می شد، پدید آمد. توسعه ی حیات، اتمسفر زمین را تغییر داد و به حیات اجازه داد به خشکی قدم بگذارد. 65 میلیون سال پیش، برخورد خوش شانسانه با یک شهاب بزرگ نسل دایناسورها را منقرض کرد و به پستانداران کوچک مجال داد تا طبقه ی مرکزی را بگیرند. مردان و زنان اولیه تکامل یافتند و از آفریقا خارج شدند تا جهان را با دانش جدیدشان از ابزارها، زبان و کشاورزی فتح کنند. پس از پرورش غذا روی زمین، اجدادتان، پدر و مادرتان و سپس شما این غذا را مصرف کردید و هوا را تنفس کردید. بدن خود شما کلکسیونی از اتم هایی است که میلیون ها سال پیش در درون ستاره ها تولید شدند، کسری از کسری از یک درصد ماده ی معمولی که توانست در اولین میکروثانیه ی جهان از نابودی نجات پیدا کند. زندگی شما و همه چیز در جهان اطراف شما به خوبی به جوانب بی شمار اخترفیزیک نوین گره خورده است." درآمدی بر اخترفیزیک نوین،برادلی کارل و دیل اُستیل، صفحه ی آخر * در آسمان ها و زمین چه بسیار نشانه هاست که (در غفلت و بی خبری) بر آنها می گذرند و از آنها روی گردانند. * سوره یوسف، آیه 105
